Słownik

Koncepcja

Definicja

ESCO

Osoba fizyczna lub prawna, która świadczy usługi energetyczne w postaci umów o poprawę efektywności energetycznej (EPC), których główną cechą jest gwarancja oszczędności (definicja ograniczona z uwzględnieniem definicji EPC projekcie Transparense).

Umowa o poprawę efektywności energetycznej (Umowa z Gwarancją Oszczędności - EPC)

Umowę pomiędzy beneficjentem a dostawcą realizującym środek poprawy efektywności energetycznej, weryfikowaną i monitorowaną w trakcie całego okresu jej obowiązywania, zgodnie z którą inwestycje (roboty, dostawa lub usługa) w ten środek są spłacane w relacji do uzgodnionego w umowie poziomu poprawy efektywności energetycznej lub innego uzgodnionego kryterium charakterystyki energetycznej, na przykład oszczędności finansowych (zgodnie z definicją w dyrektywie 2012/27/EU w sprawie efektywności energetycznej EED). Ponadto, "gwarantowane oszczędności" znajdują się wśród minimalnych wymogów jakie powinny być uwzględnione w umowach dotyczących poprawy efektywności energetycznej, i zdefiniowane są w załączniku XIII dyrektywy EED jako: „Gwarantowane oszczędności, jakie mają zostać uzyskane w wyniku wdrożenia środków określonych w umowie"

Model podziału oszczędności

Firma usług energetycznych organizuje finansowanie całości początkowych kosztów kapitałowych projektu oraz ponosi pełną odpowiedzialność za spłatę środków na rzecz kredytodawcy, tym samym przejmując ryzyka związane z osiągnięciem wyników projektu, kredytem oraz cenami energii. Klient płaci firmie usług energetycznych z góry określony procent swoich oszczędności osiągniętych dzięki realizacji projektu.

Model gwarantowanych oszczędności

Klient finansuje projekt i dokonuje okresowych spłat z tytułu obsługi zadłużenia na rzecz kredytodawcy, tym samym biorąc na siebie ryzyko kredytowe. Firma usług energetycznych gwarantuje klientowi określone oszczędności energii, a tym samym ponosi ryzyko związane z osiągnięciem wyników projektu. Klient uzyskuje gwarancję, że wartość zaoszczędzonej energii umożliwi mu spłatę kosztów obsługi zadłużenia według określonej ceny minimalnej. Wszelkie oszczędności przekraczające gwarantowany poziom dzielone są między firmę usług energetycznych i klienta. Jeśli oszczędności są poniżej gwarantowanego poziomu, firma usług energetycznych wyrównuje ich niedobór.

Finansowanie bilansowe
(finansowanie długiem)

Sytuacja, w której inwestorzy udzielają pożyczki pewnej sumy pieniędzy w postaci kredytu w zamian za spłatę powiększoną o odsetki. Najczęstszym produktem finansowym w projektach efektywności energetycznej (EE) jest pożyczka udzielana bezpośrednio klientowi (właścicielowi obiektu) lub firmie usług energetycznych - jest to finansowanie przez stronę trzecią.

Finansowanie bilansowe
(finansowanie kapitałem)

Sytuacja, w której inwestorzy udzielają pożyczki pewnej sumy pieniędzy w zamian za udziały w projekcie. Najczęstszym przykładem finansowania kapitałem są inwestycje na działalności w zakresie efektywności energetycznej, inwestycje kapitałowe mogą mieć formę emisji, przez firmę usług energetycznych, dodatkowych udziałów we wspólnej własności firmy.

Finansowanie bilansowe
(typu mezzanine)

Finansowanie typu mezzanine jest formą finansowania hybrydowego, które łączy finansowanie długiem i kapitałem. W większości przypadków dług stanowi uprzywilejowane udziały kapitałowe. Finansowanie dłużne typu mezzanine jest bardziej ryzykowne niż tradycyjny sposób finansowania długiem, ale też jest bardziej opłacalne, co związane jest z wyższą stopą zwrotu. Finansowanie typu mezzanine pozwala również kredytodawcy na konwersję kapitału dłużnego na udziały we własności lub kapitale własnym spółki w przypadku, gdy kredyt nie zostanie spłacony w terminie w pełnej wysokości.

Finansowanie pozabilansowe
(finansowanie projektowe)

Finansowanie projektowe, w przeciwieństwie do finansowania bilansowego (kredytu, finansowania długiem czy kapitałem) przewiduje zabezpieczenie oparte na oczekiwanych przepływach finansowych w projekcie, a nie na zdolności kredytowej osoby lub instytucji. Jest to finansowanie pozabilansowe. Typowe finansowanie projektowe rozbite jest na finansowanie długiem i finansowanie kapitałem.

Finansowanie pozabilansowe
(leasing)

Leasing to najpowszechniejszy na rynku energetycznym sposób radzenia sobie z barierą w postaci kosztów początkowych. Umożliwia uzyskanie prawa do użytkowania danego składnika majątkowego. Leasing finansowy może być stosowany dla urządzeń EE nawet wtedy, gdy sprzęt nie ma wartości zabezpieczającej. Firmy leasingowe, często filie banków, mają doświadczenie w programach finansowania ze środków dostawcy i innych form finansowania urządzeń podobnych do urządzeń EE. Leasing jest najbardziej rozpowszechnioną formą finansowania przez dostawcę sprzętu, często stosowaną w przypadku urządzeń kogeneracyjnych (CHP). Leasing często realizowany jest w ramach spółki celowej.

Podmiot specjalnego przeznaczenia

Firma lub inny podmiot prawny powołany do pełnienia pewnego wąsko określonego lub tymczasowego celu, ułatwiającego finansowanie pozabilansowe projektów. Standardowe podejście to utworzenie podmiotu specjalnego przeznaczenia oraz ujęcie aktywów i pasywów w jego bilansie. Inwestorzy osiągają cel, dla którego powołano podmiot specjalnego przeznaczenia - na przykład realizację dużego projektu EE - bez potrzeby ujmowania żadnego z powiązanych aktywów lub pasywów we własnym bilansie.

Zwrot z inwestycji

Wskaźnik pomiaru efektywności, służący do oceny efektywności inwestycji lub porównania efektywności kilku różnych inwestycji. Aby obliczyć stopę zwrotu z inwestycji zysk (zwrot) dzielimy przez koszt inwestycji. Otrzymujemy wynik wyrażony w formie procentowej lub w formie wskaźnika ułamkowego.

zwrot z inwestycji = (zysk z inwestycji - koszt inwestycji) / koszt inwestycji

Monitorowanie
i zarządzanie

Monitorowanie i zarządzanie to oszczędzająca koszty technika zarządzania, mająca na celu wykrywanie i diagnozowanie przypadków nieoszczędnego użycia energii, wody i innych zasobów eksploatacyjnych poprzez wykorzystanie precyzyjnych pomiarów i dedykowanego oprogramowania.